Bilaketa aurreratua

letxe
letxe (leztxe) [legetxe]. postp. (TE). Como, de igual modo, intensivo de "lez". Lez indartuta: lez + txe > letxe. Etorri nintzan leztxe, hutsik juango naiz mundu honetatik. / Ointxe, hamentxe, bertantxe, leztxe; hauxe, horixe. / Nere aiskide batek esango leukian letxe. (Zirik 86). Ik. bezela, lez.  Aurrekuak kasu markak hartu leikez, edo jokatutako aditz sintetikua be izan leike; holakuetan, mendeko moduzko perpausak egitten dira.