neurtu, neurtze ( neurtutze). du ad. (TE). Medir. Norbaitten edo zerbaitten luze-zabalak ziheztu.
Zeiñek neurtu zeruak? Iñok bez dirudixanez. Hala ta guzti gure etxian lau kantoiak bezin ziur dagoz neurtuta Euzkixa, Iratargixa eta izar asko. / Eta zelan da Euzkixa neurtutzia? / Gizon txatxarronek, zeruak neurtzia ein dau, Untzagako plazia balitz letz. / Zihatz neurtu heike ardatza harixak emoten hasi baiño lehen. / Jendian aurrian dihardugunian neurtu egin bihar dira berbak, iñor mindu nahi ez bada. / Kant-engandik edo, errazoiak ondo neurtzen ikasi zittuen noizbait. (Zirik 43).
/ Atara eban ordiazko frailliorrek ezkutuan zeroian makilla sendua eta neurtu zetsan bizkarra tentatzailliari bere biziko onduen. (Ibilt 464).
Babesleak
