hobetuago [hobetoago]. adlag. (TE). Mejor que bien; mejor todavía. Gehixagotasuneko forma redundantia da: "forma pleonástica de obeto" (TE, 580).
Ondo baiño be hobeto ein dozu, baiña hobetuago izango zan ondiok... / Zaharrak gaztiak baiño askoz be hobetuago dakixe euskeraz. (Zirik 30).
Ik. hobeto. Ez dago hobetuago erabili biharrik. Hobeto erabili.
Babesleak
