2 . oso. zenbtz. (TE). Todo,-a, entero,-a, íntegro,-a; completo,-a, lleno,-a. Lauko ogi ososua jan eban ekiñaldi baten. / --Eztaok deretxorik!! Hau eztok osua! Nik betia eskatu juat! (Zirik 18).
/ Baiña horretarako agiri osua bihar dot aurraz. (Ibilt 481).
Indartzia nahi danian errepetiduta erabiltzen da: Oso-osua, ososua.
Babesleak
