1 . tiratu, tiratze (tiratutze). dio/du ad. (TE). Atraer, tirar; tender, inclinarse. Norbere alderutz ekarri, tira egin.
Elixiak tiratzen eban eta fraille juan zan. / Etxiak tiratzen dau, hona etorri zan ezkero. / Ezeidazu fraketatik tiratu. / Eibarko ardauak hainbeste tiratzen ete juek pa? (Zirik 74).
Ik. tira egin.
Babesleak
