txapel
1 . txapel. iz. (
TE).
Boina. Gure herrixan iñoiz ikusi zan txapelik haundiña, sasoi baten Apotxek erabiltzen ebana. / Plazentzian bururik haundiña eukala diñue. Bere txapela, kirten bat ipiñi ezkero, guardasoltzat erabili ei zeikian. (Zirik 60).
