1 . txarri [txerri]. iz. (TE). Cerdo,-a, cochino,-a, puerco,-a, cocho,-a. Txarrixa, basurdian famelixako kidia. / Txarri handixe hiltten gendun gaiñera! Hamabi arrukue! Erdibana, Itturraldekuek eta bixok erdibana. Lehelengo batana ta gero bestiana. Ta txarrixe... txarrikixe ona da. Lehenagokuek zer esate eben? Txarrixa hiltten dan astie ta ezkontzeko astie ziela onenak! Txarrixa hiltten zan astien solomue jan ta ona izen be! Txarri odol-hestiekin, ta solomue jan, ta... Gibel-barruek gastau artien, ta gero, ba, urdaixe; ha gitxitxuago. Urdai berdie, baiña txarrixan solomue-ta edarrak izeten die; odolostiek be bai! Hori aste bat edo bixen! Urte guztien hoba! / Txerri horrekin izandu dira bi familia partian. (In Zirik 60).
/ Esr. Txarrixa hildako astia eta ezkondutako urtia.
Ik. urde, kurrin.
Babesleak
