5 . huts. izond. (TE). Sólo,-a, neto,-a, puro,-a; total, de remate; desprovisto,-a (de). Graduatzailletzat hartu leike, osotasuna, ziherotasuna aitzen emoteko.
Akademismu hutsa euskerian heriotzia izango litzake . (Zirik 7).
/ Mari Piparmin-ek (izena ondo ipiñi zetsen piparmin hutsa zalako) hara nun [...]. (Zirik 49).
Ik. kakuts. Berba batzuen bigarren elementutzat erabiltzen da, "determinante en algunos toponímicos, en la significación de, todo, puro" (TE, 720): "Leputsa, Txarautsa, gaiñutsa..." (TE, 720).