1 . zihar [zehar]. postp. (TE). Por; a través de; a lo largo de. Bazoian kalian zihar eta jausi zan hankaz gora. / Gerriak sakabanatu zituen munduan zihar. (Zirik 96).
/ Senarrak mandatarixa ikusirik han zihar, juan da galdetu zetsan nundik eta nora ebillen. (Ibilt 463).
/ Zoiaz beitzen hor zihar nun egoki jarri geinkian bixok. (Ibilt 455).
/ Basamortuak zihar ebillen, (Zirik 18).
/ Alde egin eban etxekoandrian gelatik zihar urringo beste gela illun batera. (Ibilt 487).