3 . zuzen. adlag. (TE). Derecho,-a; directo, directamente; bien, correctamente. Zuzen-zuzen bertara juan nintzan. / Ta munduak, oker edo zuzen, lehengo bidetik jarraitzen eban. (Zirik 9).
/ Hartu eban senar itxua neskatxa izutu bat balitza letz, hain zuzen eta egoki eze, gizonori uste jatzun zeruan. (Ibilt 457).