ala
1 . ala. junt. (
TE).
O (disy); es que, acaso. Galderetan eta zehar galderetan edo-ren ordez erabili bihar dan juntagaillua; galdera baten azken osagai moduan be bai. / "Conj. en oficio del disyuntivo o". (TE, 122).
Etorriko zaraz ala neu juango naiz horra?! / Zetan diharduk? Lelotu eiñ haiz ala?.
