2 . azpiko. iz. (TE). Subordinado,-a, inferior; siervo,-a, vasallo,-a. Bendekua. Batzuk aintzaille izateko jaixotzen dira; beste batzuk, azpiko izateko. / Lurren jaunak, euren azpikuegaz juaten ziran erregiari laguntzera bere auzixetan. / Honek eskatu zetsan aintzia, Jaunak Zaldunari azpiko letz, ixilleko Maitte ederran izena izendatzia. (Ibilt 482).
Ik. azpixango.
Babesleak
