Bilaketa aurreratua

berotu
2 . berotu, berotze. da/du ad. (TE). Enfadar(se), enojar(se); calentar(se), excitar(se) sexualmente. Norbaitten gogua bizixagotu, sutu (baitta sexu-gogua be). Guzurti hari entzutziakin bakarrik, berotu eitten naiz. / Ez dau merezi hain gauza gitxigaittik berotutzia. / Ez dot gura haregaz jardun eta berotzia. Ik. txingartu.