Bilaketa aurreratua

harro
Taulan
1 . harro. izond. (TE). Orgulloso,-a; soberbio,-a; altivo,-a. Haundiustez betia. Harrua bakarrik ibiltzen da hobeto ikusi deixen. / Gizon harrua izatiak ez zetsan balio. Ik. harroputz, harroti, harroskillo, harroxko.