1 . jardun, jardute (jardutze, jarduntze). da/du ad. (TE). Estar/andar haciendo algo ; ocuparse (en), emplearse (en). Jokatu egitten da, sintetikua dalako. Zeozer egitten egon edo ibili, zeozetan egon edo ibili.
Hamar orduan eten barik jardun dau lanian. / Piontzan dihardu hamar orduko ekiñaldixan. / Peskan jardutzeko lizentzia bihok. (Zirik 14).
/ --[Perretxikuak] Hiltzekuak balitzozak ez hintzake oin nerekin berbetan jardungo. (Zirik 62).
/ "Andria lazko zepurik ez dagok" sarri jardutzen zetsan bere buruari. (Zirik 76).
Babesleak
