larrittu
3 . larrittu, larritze ( larrittutze) [larritu]. du
ad. (
TE).
Picar, dar aspereza. Laztasuna emon, larrixago bihurtu; laztu. / "Hacer áspera una cosa" (TE, 514).
Errotarrixak larrittu biharra eukitzen dau. / Errotarrixa larrittutzia izaten da, hobeto biharra ein deixan. Ik. laztu.
