2 . zintzo. izond. (TE). Sano,-a, puro,-a, sin tacha; bueno,-a, honrado,-a, leal, cumplidor,-a. Esangura asko hartzen dittu: ona, garbixa, ondraua, leixala, esanekua; akatsik edo ustelik bakua.
Sagar hónek zintzuak dira. / Jerusalem-go neskatxa zintzuak! / Zintzuegixa naizelako pasatzen jataz neri honelakuak. (Zirik 26).
/ Ezkondua zan emakume eder zintzo bategaz eta ondo ta baketan bizi ziran. (Ibilt 469).
/ Belarri onakin entzunaz erantzun zintzo hau bere alde zalakuan. (Ibilt 476).
Babesleak
