garratz
2 . garratz. izond. (
TE).
De mal talante, desagradable; duro,-a, amargo,-a, hostil. Esangura abstraktua dauka.
Uezaba garratzagaz lan eittia, infarnua. / Pernandok [...] izan eban sekulako eztabaida zorrotz bat tabernako etxekoandrakin da baitta alkarri berba garratzak esan be. (Zirik 48).
