2 . geldittu, gelditze ( geldittutze) [gelditu]. da ad. (TE). Quedarse, permanecer. Geldittu zaittez guregaz bazkaittarako. / Geldittutzia baldin bazan, jornala galdu bihar neban. / Komuneraiñok najoiak eta geldittu hari apurtxu batian ate-zain. (Zirik 92).
/ Han geldittu zan gizon morroskua ikubilla altzauta sentellak jaurtzen. (Zirik 90).
Ik. geratu.
Babesleak
