3 . ongarri. izond. (TE). útil, práctico,-a, que sirve. On egitten dabena, onuragarrixa. Erabiltzeko balio dabena.
Gaurko lanerako sistiman, gauzak eittian errezoia ez da iñor zerbitzia; ezbada ze eindako gauzak irabazixagaz saldutzia, eta gauzak ongarrixak eitten badira, errezago saldu ahal izan deittian da. / Esan zetsan bazala hauts bat [...], sekulako ongarri izango jakona gaitz haren aurka. (Ibilt 472).
Babesleak
