bandio. iz. (ETNO). Balanceo; ladeo. Plano bati buruz, alde batera zein bestera pieza baten mogimendua. Txapak karriatzerakuan bandiuakin kontuz ibilli hakitt, ostera bakotxian, bape konturatu barik baztar guztiak urratuaz ibiltzen haiz-eta; peorako horma guztiak be urratu dittuk.
Babesleak
