Taberna
lafiau (lapiau), lafiatze (lafiautze) [lafiatu]. da ad. (TE). Emborracharse. Mozkortu.
Zapatu guztietan lafiautzen da. / Horrek harrapatzen jittuk harrapatzekuak! beti lafiauta dabik. / Asko edan eta lafiau egin da ederto / Hik asko edaten dok eta aspaldixan lafiauta habil. / Astelehen guztietan erdi lafiauta biharrera juaten zana. (Zirik 75).
Ik. mozkortu, ple-ple egin / egon.
txikito. iz. (NA). Chiquito, vaso pequeño o medio vaso de vino. Lagunekin ibiltze alde edo, txikito bat edo beste eraten ei dittu. (Zirik 111).
txikiteo. iz. (NA). Poteo, chiquiteo. Lehen txikiteuan kantatzen zeben eta oiñ iñok ez dau kantatzen txikiteuan. Gaztiak ez!; zaharrak bez: zaharrak erretirauta dare txikiteotik!.