1 . ba [ba / bada]. lok. (TE). Pues. Ez da ba errez biguntzeko gizona. / Ba... tabernan gendela Patxiko ezton bat bertan-bera luze-luze jausi konortik barik. Guk izan jittunagu larritasunak. (Zirik 26).
/ Eta bere kontu, gizon letz, biharko zala utzi zigortzia alperrori. Beti ondo pentsaua, emaztiak errazoia emon zetsan hontan senarrari, ez ba berak bihotzik iñor joteko. (Ibilt 470).
Ik. hara ba.
Babesleak
