1 . ba [ba / bada]. lok. (TE). Pues. Ez da ba errez biguntzeko gizona. / Ba... tabernan gendela Patxiko ezton bat bertan-bera luze-luze jausi konortik barik. Guk izan jittunagu larritasunak. (Zirik 26). / Eta bere kontu, gizon letz, biharko zala utzi zigortzia alperrori. Beti ondo pentsaua, emaztiak errazoia emon zetsan hontan senarrari, ez ba berak bihotzik iñor joteko. (Ibilt 470). Ik. hara ba.