egon
2 . egon (eon, on), egote. da
ad. (
TE).
Estar; permanecer. Egon eta egon, eta milla urtian hortxe dago. / Hau ez dok bizi!: hau dok egon! / Duan biharra eittia baiño hobe egotia. / Dana esanda dago. (Zirik 69).
/ Larregi gizentzen nagok. (Zirik 57).
