aldera. Ik. alde.
1 . aldera. postp. (JME). A cuenta de, a cambio de. Aditz-izenan ondoren jarritta, zerbaitten truke: -t(z)e aldera.
Denporia pasatze aldera juaten da kartetan jokatzera. / Mantentze aldera egon zan kriau Amatiñon. Oso erabillera arruntak dira: berotze aldera, ikaste aldera, ibiltze aldera...
2 . aldera. postp. (TE). Infinitivo + por + infinitivo; sin objetivo, sin interés. Aditz-izenan ondoren jarritta, egiñ egiñ bihar dalako, interes haundi barik.
Eiñ eitte aldera jardun eban egun guztian, ezer zuzen atara barik. Aurretik aditz izena hartzen dau, mugagabia, eta postposiziñuak adlatibo kasu markia: -te/-tze ... aldera. Esanguran ñabardurak hartu leikez.
Eiñ eitte aldera: "Hacer por hacer"; "loc. verbal para denotar las cosas que se hacen sin fe y entusiasmo" (TE, 308).