kaixola
kaixola. 1 . kaixola [kaiola]. iz. (
TE).
Jaula; (fig) hogar . Nahi tta urrezkua izan, kaixolia kaixola. / Kardantxillo bat kaixola dotore batian kantatzen zan artian. (Zirik 83).
/ Kintzena egun batian, orduak aurrera eta ez zan agiri Txoririk bere kaixolara (etxera). (Zirik 76).
2 . kaixola [kaiola]. iz. (ETNO). Jaula de obra. "Teillatuko hodeixiari bajadia ipintzeko aldamiñua, sokiakin esegitta goittik behera ibiltzeko".
Trokolia erabiltten dok kaixolia jaso eta bajatzeko. Ik. trokola.
