librau, libratze [libratu].
1 . librau, libratze [libratu]. du ad. (TE). Libertar, liberar; soltar. Askatu, katigutasunetik etara.
Kurutzian hill ondoren, jatxi zan Infarnuetara, Abrahamen altzuan ziranak libratzera. / Presuak libratzia, Don Quijote-k eiñ eban bezela. Ik. eskatu, soltau.
2 . librau, libratze [libratu]. dio ad. (TE). Girar, enviar dinero, librar dinero. Dirua bialdu.
Salamancan estudixuetan daukan semiari, milla errial librau detsaz Bankuan bittartez.
3 . librau, libratze [libratu]. da ad. (TE). Parir, alumbrar, dar a luz. Erdittu, umia egin (euf.).
Gurasuenera bialdu dau emaztia libratzera, egunetan sartu danetik. Ik. erdittu, umia egin, umia euki / izan. Eibarren erabiltzen dana/zana, librau da, eta ez erdittu / "En Eibar, parir comúnmente es librau, o se emplea alguna forma perifrástica" (TE, 324).