moldau
moldau, moldatze (moldatutze) [moldatu]. 1 . moldau, moldatze [moldatu]. du ad. (TE). Crear, organizar, formar, moldear; arreglar. Antolatu, eratu, prestau; baitta konpondu be.
Azkenian be, moldau dot nerebixan asmua. / Moldau dot erlojua, eta oiñ ondo dabill. 2 . moldau, moldatze [moldatu]. da ad. (TE). Adecuarse, adaptarse, arreglarse; recuperarse. Kosta jakon moldatzia gaixo hartatik. / Moldau jata apurtu neban eskuturra. / Beti moldatzen zan laguntzailliak billatzen. (Zirik 33).
