ordiazko
ordiazko [ordezko]. 1 . ordiazko [ordezko]. izlag. (TE). Sustituto,-a, suplente. Gaur zure anaia, alkate ordiazko dago. / Atzerriko izan naiz urte bixan, ordiazko aberri honetatik kanpora. (Ibilt 337).
Ik. ordezko. 2 . ordiazko [ordezko]. izlag. (TE). De prestado. Harek daroian soiñekua, ordiazkua dau. 3 . ordiazko [ordezko]. izlag. (AN). Falso, postizo. Guzurrezkua, postizua (AN).
Jantzi horregaz, ordiazko bizarra eta beste aldera batzukin benetakuan antzera agertzeko. (Ibilt 464).
/ Atara eban ordiazko frailliorrek ezkutuan zeroian makilla sendua. (Ibilt 464).
