ordezko. izlag. (TE). Que sustituye, sustituto,-a, suplente; putativo,-a, adoptivo,-a. Aitta ordezkuan behian gizon ein da. / [Senarrak] eiñ eban fraillian ordezko erantzun bat bardiñeko berotasun zorua agerturik. (Ibilt 463). / Goizian belu, nahikua ordezko lo eiñda gero [...]. (Ibilt 458). Ik. ordiazko.