peto
2 . peto. 1 . peto. izond. (TE). Igual, idéntico,-a, semejante, calcado,-a. Bardiñ-bardiña. / "Se emplea para denotar el grado máximo de semejanza o identidad" (TE, 625).
Bere aitta peto-petua dozu seme hori. Indarra emoteko: peto-petua.
2 . peto. izond. (UD). Auténtico,-a, castizo,-a, genuino,-a. Benetakua, tipikua.
Hi be ofizinista peto-petua izango haiz baiña neurtzaille txarra.
/ Gatxizenez "Biriarrua" zan bat, mutilzahar peto-petua zana. Haren bildur guztiak, ezkontzeko arrisguanak ziran. (Zirik 125).
