eme
1 . eme. 1 . eme. izond. (TE). Hembra. Jaungoikuak hasieran ein zittuan arra eta emia. 2 . eme. iz. (ETNO). Herramienta hembra; pieza hembra. Hainbat gauzatan, pieza batek beste bat bere barruan hartzeko zulua edo eregiunia daben piezia; esate baterako: trokel-emia.
Trokel arra emian larregi sartzerik ez da komeni, alekia egitten jako eta orduan azkar mozten da.
