erreten.
1 . erreten. iz. (TE). Acequia, canal pequeño. Andaparia baiño txikixagua, esate baterako ortuetan edo errota txikixetan izaten diranak. / Gizakixak egin eta prestautako ubide txikixa (ETNO). / "Acequia que deriva las aguas de la presa a la turbina" (TE, 335).
Ibarbeko erretena Ertzillenetik pasatzen zan. / Erretena unaren baten zulatuta egon bihar jok, urak igesixa jaukak-eta. Ik. albata, andapara, azelin, errotarri, kunbo, osin, ipurdiko erreten, areka, ubide.