txalo.
1 . txalo. iz. (TE). Aplauso. Gorak eta txaluak ez ziran falta izan batzar hartan. / Nabukoren kantua, jentian txaluetara bi bidar kantau bihar izan eben. (Zirik 85).
txalo-pintxalo. iz. (TE). Txalo-pintxalo [canción infantil]. Txaloka egitten da.
/ "Tonadilla que se enseña a las criaturas antes de que empiecen a hablar" (TE, 684).
Maittia! egidazu txalo-pintxalo.. / Kant. Txalo-pintxalo, txalotxo txalo, txoritxua mizpillan gaiñian dago. / (Badago bego, bego badago), zapatatxo barrixeri begira dago.
txaluak jo. du ad. (TE). Aplaudir. Gustora joko neskioz txaluak, aurrian baneuka. / Bertsolarixeri txalo gogorrak jo detsez. / [Etxekoandriak] ikusirik zaldun jasua zanaren itxura barregarrixa gari astintzen, [...] txaluak juaz esan zetsan [neskamiari]. (Zirik 474).