har.
1 . har. iz. (TE). Gusano. Hildakua harrak jaten dabe, nahiz errege eta nahiz eskeko izandakua (izan). Ik. txitxara.
2 . har. iz. (TE). Larva. Mitxeleta eder agertu baiño lehen, harra izan zan. Ik. zeruko katu, mitxeleta-gei.
harrak egin. zaio ad. (TE). Agusanarse; descomponerse. Zeozer usteldu, alperrik galdu (okeliakin erabiltzen da, normalian) (EEE).
Hutsa denboran, harrak ein jakoz erosi dozun txarrikixari.