Eibar aldeko hiztegia
Bilaketa aurreratua
- a b d e f g h i j k l m n o p r s t u x z
kezka. iz. (TE). preocupación, desasosiego, inquietud, angustia; remordimiento; temor, recelo. Arduria eragitten daben burutaziñua edo arazua. Iñon soiñekuak kezkia emoten dau, baiña han ez zan holako bildurrik. / [Lagun bi] Bata arte zalia eta bestia [...] holako gauzen kezkarik bakua. (Zirik 16). Ik. har.
kezkia euki. du ad. (TE). Tener preocupación, inquietud; sentir escrúpulo. Kezkia daukat zuk esaten destazuna eitteko.
kezkia hartu [kezka hartu]. du ad. (TE). Preocuparse, inquietarse; entrar en escrúpulos. Oillarra jan eta gero, kezkia hartu eben pekatu ez ete zan burduntzixa jatia.
kezkia sartu. dio ad. (TE). Meter inquietud; inducir a escrúpulo. Kezkia sartu detsa, sorgin kontuegaz.