ugari.
1 . ugari. zenbtz. (TE). Abundante, mucho, en abundancia. Aurten, artua ugari izan da. / Lehenago, gure ibai garbixetan ugari zan arraiña. / Lezeta, leiza lekua; Elorreta, elorra ugari izango zan lekua; Arrieta, "pedrera". / Jan eztakitt (ez dakitt) eingo eben, baña eran bai ugari. (Zirik 42).
Ik. ufala, ondrau.