biharrian
1 . biharrian [beharrean]. postp. (
OEH).
En la necesidad de, necesitando; a falta de, por falta de. --Zer dalata baña gizonak iretargira juateko hainbeste amorru? --Nunbaitt leku biharrian izango gaittuk. (Zirik 23).
/ Botikarixua botika biharrian. (Ibilt 472 (tít.)).
