biharrian [beharrean]. 1 . biharrian [beharrean]. postp. (OEH). En la necesidad de, necesitando; a falta de, por falta de. --Zer dalata baña gizonak iretargira juateko hainbeste amorru? --Nunbaitt leku biharrian izango gaittuk. (Zirik 23). / Botikarixua botika biharrian. (Ibilt 472 (tít.)). 2 . biharrian [beharrean]. postp. (OEH). En vez de, en lugar de. Ardaua izan biharrian ura. (Zirik 42). / Salto eiñ biharrian, jausi zan artoz betetako zorro bat bezela. (Ibilt 461). 3 . biharrian [beharrean]. postp. (OEH). A punto de. Hor nun hasi zan gure Pernando egarriaren-egarriz iturriak ez-eze errekak be agortu biharrian. (Zirik 18). / Zoratu biharrian jarri zan dama haura erantzuna hartu ebalako. (Ibilt 463).