Bilaketa aurreratua

ibili
2 . ibili (ibilli), ibiltze. da ad. (TE). Andar, estar; ocuparse en algo. Juan zan guraso bat bere semiari elgorrixa osatzen ibili zan medikuarengana. (Zirik 16). / Juan zan guraso bat bere semiari elgorrixa osatzen ibili zan medikuarengana. (Zirik 16). / Zure billa nenbillen ni. / Ordu betian errekan ibili ondoren, gauza gutxi harrapau eban. (Zirik 35). / Modara jantzi ta modara ibilli. (Zirik 85). / Kokotzat ebillen Batista kojua. (Zirik 103). / Behin, juan zan guraso bat bere semiari elgorrixa osatzen ibili zan medikuarengana. (Zirik 16). / Mediku askokin ibilli naiz gaiñera. (Zirik 102).