1 . hori.
1 . hori. erak. (TE). Ese, esa; ése, ésa, eso. 2. graduko nominatiboko formia da. Izenordaiña edo determinatzaillia izan leike.
Hori da ni galdu guran ibilli zana. Ik. hórrek, horretan, horrek.
2 . hori. erak. (OEH). tú, tú que; enfático en los vocativos. Ez zaittez hurreratu hona, lotsagarrixori!
Ik. horrek.
hori dok/don hori (hori dok/don eta). interj. (TE). ¡Muy bien!, ¡bravo!; ¡eso es!. Animatzeko eta txalotzeko esaten dana. / "Interj. con que se aplaude alguna cosa" (TE, 604)
Hori dok hori! Beste arraratxo bat eta onduta daukak goizekua!
/ Ederto, Uztapide, hori dok hori. (Zirik 109).