Bilaketa aurreratua

ostian
Taulan
ostian [ostean].
1 . ostian [ostean]. postp. (OEH). Después de. Bazkalostian lo-jaru txiki bat eiñ dot.
2 . ostian [ostean]. postp. (OEH). Detrás de, tras. Jarri eban intxaur-arbola baten ostian. (Ibilt 484). / Etxe ostian zan ortua, eta ortuan, afalteixa. / Ate ostian.
3 . ostian [ostean]. lok. (TE). Por lo demás, en lo demás. Alde batera laga ezkero nagia zana, jokolarixa eta gonazalia, ostian ona eta maittia zan nere senarra. / Alperrik emazte segurua ostian ondo maitte, onenak beste maitte ebalako, sarri juaten zan baserrira aiskidian ondora. (Ibilt 466). Ik. ostiango, ostiantzian, ostiantzeko.
4 . ostian. lok. (OEH). De no ser así, de lo contrario. Gogor egin bihar da biharra, ostian, ez dago aurrera egitterik. Ik. bestela.