ostiantzian (ostantzian, osteruntzian) [osterantzean]. lok. (TE). Por lo demás, en lo demás; de no ser así, de lo contrario. Dirua doten guztian, ase eta bete; ostiantzian, barau eitten dot Jaungoikuan grazian irauntzeko. / Ostantzian hor dittuzu erderakada ta guzti. Horrelakua da gure euskera. (Zirik 7s). Ik. ostian, ostiango, ostiantzeko.  Hau bigarren aldaeriau XVIII. gizaldiko formia da (osteruncian jatorriko agirixan); gaur egunian ez da erabiltzen.