zelebre.
1 . zelebre [xelebre]. izond. (TE). Gracioso,-a, ocurrente, persona que hace reir. Umoretsua eta bizixa, barre eraitten dabena.
Bene-benetan zelebria dozu bersolari haura. / Eibartar zahar zelebre bat ei zan; zirixa sartzen atzian gelditzen ez zana. (Zirik 42).
/ Hasten dira zirrikatzen euren urtera zelebreren bat entzun nahixan. (Zirik 51).
/ Herri zelebre honetan gertatzen eztanik ezta beste iñun be gertatzen. (Zirik 119).