zigortu
zigortu, zigortze (zigortutze). 1 . zigortu, zigortze (zigortutze). du ad. (OEH). Azotar, apalear. Zaldunak, gizon gogorra zanetik, aindu eban bixak zigortzia bizixan ez ahaztutzeko bestian. (Ibilt 468).
/ Oroituko ebala zigortuak bere bizi guztian Iñuzente eguna. (Ibilt 470).
2 . zigortu, zigortze (zigortutze). du ad. (OEH). Castigar.