zigortu, zigortze (zigortutze). 1 . zigortu, zigortze (zigortutze). du ad. (OEH). Azotar, apalear. Zaldunak, gizon gogorra zanetik, aindu eban bixak zigortzia bizixan ez ahaztutzeko bestian. (Ibilt 468). / Oroituko ebala zigortuak bere bizi guztian Iñuzente eguna. (Ibilt 470). 2 . zigortu, zigortze (zigortutze). du ad. (OEH). Castigar.