bete
1 . bete. adlag. (
TE).
Lleno a tope; totalmente lleno,-a. Neri ontzixa bete; horri, erdixa. / Neurrixa, bete-bete emon desta. Esaterakuan indartzeko: bete-bete; eta holan TEk diñuanez, "Buena, llena y apretada (la medida), que dicen los notarios" (TE, 252) aitzen emoten da.
