daukan. izond. (TE). Que tiene dinero, que tiene bienes. Izatez, forma relatibua da. / "Hombre de bienes" (TE, 287).
Daukanak ez daukanari laguntzia balitza, beste gauza bat izango litzake mundua. / Esr. Daukanari darixo.
/ Esr. Daukanak dauka, ez daukanak baleuka.
/ Kant. Urte barri barri, txarri belarri, daukanak ez daukanari zaria bete madari.
Ik. euki.