euki, eukitze [eduki]. du ad. (TE). Tener; poseer. Sintetikua da. Ezertarako be ez dauka adolerik. / Gura neban danak agurtzia, baiña ez neban euki denborarik.  Gerokua euko egitten da gehixenetan, gaztiaguak eukiko be esaten daben arren (baitta TEk berak be). daukan. izond. (TE). Que tiene dinero, que tiene bienes. Izatez, forma relatibua da. / "Hombre de bienes" (TE, 287). Daukanak ez daukanari laguntzia balitza, beste gauza bat izango litzake mundua. / Esr. Daukanari darixo. / Esr. Daukanak dauka, ez daukanak baleuka. / Kant. Urte barri barri, txarri belarri, daukanak ez daukanari zaria bete madari. Ik. euki.